het foutloos shrijven en een verhaal opschrijven met emotie zijn vaak twee dingen. Ik ben zo ontzettend slecht in het foutloos schrijven maar de meeste mensen om mij heen weten dat. Schaam ik me ervoor? Vroeger wel heel erg. Ik verzon veel uitwegen om maar niets op papier te hoeven zetten. tegenwoordig heet het dyxlectie, heerlijk dan ben ik van dat gezeur af. Maar neemt niet weg dat ik geweldige emotionele stukken kan schrijven, waar de tranen van over je wangen lopen. Heerlijk vind ik het om mijn gedachten en gevoelens te uiten en op papier te zetten. Dikwijls krijg ik dan ook ruzie met degene die mijn zinnen wil verbeteren. Ik vertel diegene dan ook dat het vaak de emotie uit de zin haalt, omdat die persoon met zijn verstand denkt en ik met mijn hart, mijn hele gevoel en lijf tikken deze woorden op papier. In onze boeken Welkom bij de nieuwe jij! en het receptenboek De nieuwe jij! Zullen gerust gramatica en spelfouten zitten ook zullen er vast comma's en punten ontbreken. Maar dat doet niets af aan de inhoud en met welke passie het geschreven is en gemaakt. Als wij taalwonders hadden willen worden waren we wel naar de Universiteit van taal gegaan maar daar ligt onze passie niet. Onze passie ligt bij het helpen van mensen, hen doen laten slagen en gelukkig maken. Daarom gaat het om de inhoud van het verhaal, de emotie en passsie hoe het is geschreven en of je jezelf erin kunt herkennen. We horen dan ook vaak, het is makkelijk geschreven het leest zo lekker weg, het is zo herkenbaar. Het is of ik mezelf zie en herken. Of mensen zeggen ons, het is net of je tegen me praat. Dat is ook ons doel het leven is moeilijk genoeg en vaak zonder emotie. Dus waarom zullen we iemand afrekenen op het schrijven van fouten. Bij ons in het dorp POLOPOS is een school voor volwassenen omdat daar mensen wonen die niet eens naar school zijn geweest, die niet kunnen lezen of schrijven. Dat voorrecht heeft niet iedereen gehad in zijn leven. Maar zijn deze mensen daar dan minder om? in tegendeel het zijn ook gewoon lieve emphatiese wijze mensen die om een ander geven en ook hun eigen kwaliteiten hebben. Daarom willen we dan ook vragen lees onze boeken met gevoel en plezier, lees ze met andere ogen en hoor mijn stem in je hoofd als je het boek leest. Probeer het gevoel en de warmte te voelen en tot je door te laten dringen en laat alle realiteit en nuchtere dingen van je af geleiden. Dan pas zul je de strijd voelen en sterk genoeg zijn om je eigen leven tegaan en willen veranderen. Wanneer je iets niet echt voelt of meemaakt zul je niet slagen. Mijn vader zei vroeger altijd denk groot ga voor je doel en laat je door niets of niemand afleiden hij was een wijze man met veel gevoel. Ook hij is vroeger nooit lang naar school geweest maar ik heb ooh zo veel van hem geleerd. Dus intelligentie zit niet in een perfect foutloze geschreven briefof boek. Al wil ik er wel bij vertellen dat ze de nederlandse taal ook wel een stuk gemakkelijker hadden kunnen maken. Soms vraag je je af, is het niet beter om het gewoon zo te schrijven zoals je het zegt. Dat zou een hoop schelen en gemakklelijker maken en zouden er vast meer mensen mooie verhalen op papier durfen zetten die dat nu niet doen. Waardoor we waarschijnlijk veel verhalen nu mislopen. Neem nou bijvoorbeeld een sollicitatie brief als die niet perfect geschreven is word je niet uigenodigd. Maar zegt dit iets over hoe iemand zal werken. Of erger nog wanneer deze persoon in zijn vrijetijdskleding verschijnt of in een 3 deligpak. Kun je daaraan aflezen of iemand zijn werk naar behoren en zorgvuldig kan doen? Ikzelf denk van niet! Dus waarom overal konsekwenties aan vastleggen en het onszelf moeilijk maken en niet afgaan op ons gevoel en emotie. Overal zijn regels en wettjes voor zo ook voor schrijven. Maar vind U het mooi hoe wij schrijven? En vind U het intressant wat we doen? vergeef ons dan onze schrijffouten! Dan vergeven wij U ook uw fouten die U gerust zult maken in uw leven.
liefs van ons